Minnie the Moocher jest jedną z najbardziej charakterystycznych i rozpoznawalnych piosenek w historii całego jazzu, odegrana po raz pierwszy przez Caba Callowaya i jego zespół w 1931 roku. Inspiracji dla powstania utworu nalezy szukac przede wszystkim w popularnych wtedy utworach St. James Infirmary Blues oraz Willie the Weeper. Piosenka opowiada historię dziewczyny imieniem Minnie (zaczerpniętym z piosenki Minnie the Mermaid), która pochodzi z biednej dzielnicy i związuje się z narkomanem, Smokeyem Joe, popadając samej w identyczny problem. Charakterystycznymi elementami utworu jest angażujący publiczność refren, będący zbiorem bezsensownych okrzyków oraz połączenie wesołej melodii ze smutną duolife tematyką utworu.
Cały utwór kończy się ponadto pełnym pożałowania powtórzeniem słów "Poor Min, poor Min".
Piosenka z miejsca stała sie niezwykle popularna. W efekcie doczekała się licznych utworów – zarówno innych artystów, jak i tych od Callowaya, kontynuujących historię Minnie (takich jak chociażby Minnie the Moocher's Wedding Day czy Swing for Minnie). Charakterystyczny refren utworu był wykorzystywany przez Callowaya także w jego innych kawałkach. Za ukoronowanie piosenki uznaje się rok 1980, kiedy to liczący już 70 lat Calloway wykonał spektakularną aranżacje utworu na potrzeby filmu Blues Brothers.